Η «περίπτωση» της COSCO και του master plan του ΟΛΠ ήταν η «κορυφή του παγόβουνου» μιας λιμενικής πολιτικής που στη διαδρομή του χρόνου όχι μόνο δεν αξιοποίησε το λιμενικό σύστημα αλλά εξέπεμψε και τα λάθος μηνύματα στους επενδυτές.
Όσοι έχουν «περπατήσει» στα ντοκ των λιμένων και αναπτύσσουν επιχειρηματικές δράσεις με επίκεντρο τα λιμάνια γνωρίζουν τις αγκυλώσεις αλλά και τις στρεβλώσεις μιας πολιτικής που για να γίνει μία απλή επένδυση, ή μία απλή διορθωτική παρέμβαση σε λιμενικές υποδομές απαιτούσε κοντά στις 19 υπογραφές. «Πτυχή» του θέματος της λιμενικής πολιτικής με ιδιαίτερο ενδιαφέρον θα είναι το «επίπεδο συνεργασίας» που θα επιτευχθεί με τα άλλα συναρμόδια υπουργεία (Οικονομίας, Εσωτερικών, Άμυνας, Τουρισμού-Πολιτισμού, Μεταφορών- Υποδομών κλπ) καθώς στο παρελθόν γραφειοκρατικές και άλλες αγκυλώσεις λειτούργησαν ανασχετικά της ανάπτυξης ενός υγιούς λιμενικού συστήματος. Αυτό ακριβώς το θέμα της «συνεργασίας» ένα από τα «στοιχήματα» της κυβέρνησης Μητσοτάκη η οποία το προσεχές διάστημα μέλλεται να αποκαλύψει αν θα κινηθεί στην πεπατημένη ή θα δημιουργήσει ένα «σφικτό» λιμενικό σχήμα όπου τον πρώτο και τελευταίο λόγο θα έχει το ΥΝΝΠ (όπως και αν μετονομαστεί) και όχι τα άλλα συναρμόδια υπουργεία. Χαρακτηριστικό της «σοβαρότητας» της μέχρι σήμερα κατάστασης αποτελεί το θέμα των ναύδετων για την τοποθέτηση των οποίων συν- απαιτούνταν οι σύμφωνες γνώμες των υπουργείων Εσωτερικών και Τουρισμού όπως βέβαια και για λιμενικά έργα στην πλειοψηφία των νησιών της χώρας.
Δικαίως η άσκηση λιμενικής πολιτικής έχει προσλάβει σημασία «στοιχήματος» Και τούτο γιατί αφ ενός θα πρέπει να εκπεμφθεί, επί τέλους, το σωστό μήνυμα στους επενδυτές διεθνώς με την «τακτοποίηση» της εκκρεμότητας του master plan του ΟΛΠ- COSCO αλλά και με την επιτάχυνση των διαδικασιών για την αξιοποίηση των λοιπών στρατηγικής σημασίας λιμένων. Αρχής γενομένης από το λιμάνι της Αλεξανδρούπολης όπου εκτός του επιχειρηματικού ενδιαφέροντος έχει καταγραφεί και έντονο διπλωματικό παρασκήνιο.
TheDockRat
