Δρώμενο πολυμέσων, βασισμένο στο ομώνυμο βιβλίο των Κατερίνας Αγγελάκη-Ρουκ και Δημήτρη Βίκτωρ «Ανθρωπος και Χρόνος», σκηνοθετεί η Μάγδα Μαυρογιάννη και μαζί με τον Δημήτρη Λιγνάδη το παρουσιάζουν στη σκηνή του Ιδρύματος Θεοχαράκη, στις 7 Ιουνίου.
Επί σκηνής, οι δύο πρωταγωνιστές θα υποδυθούν τους ρόλους του Ανθρώπου και του Χρόνου αντίστοιχα. Η Μάγδα Μαυρογιάννη ερμηνεύει τον ‘Ανθρωπο και επεξεργάζεται το ποιητικ
ό κείμενο με δραματικά στοιχεία και ο Δημήτρης Λιγνάδης στον ρόλο του Χρόνου, συνομιλεί και αντικρούει τον ‘Ανθρωπο, επαναπροσδιορίζει τη σχέση μαζί του, και βρίσκει τους τρόπους να επέλθει μεταξύ τους μια «βελούδινη» συμφωνία.
Στο πιάνο υποστηρίζει το δρώμενο ο Τίτος Γουβέλης, ενώ ο εικαστικός ‘Αγγελος Πλέσσας επεξεργάζεται την εικόνα σε ένα ταξίδι στον χωροχρόνο.
Η πραγματεία-ποίηση «’Ανθρωπος και Χρόνος» είναι ευρηματική, καθώς, εκτός από τον πρωτεύοντα ποιητικό λόγο, στηρίζεται σε φιλοσοφικά και κοσμολογικά δεδομένα. ‘Ετσι, η σύγχρονη γνώση της επιστήμης διαπερνάει την ποίηση μέσα από τη φιλοσοφία. Μια συνομιλία συναρπαστική:
-Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, ο ‘Ανθρωπος: «Το παρελθόν όταν έχει πάψει να είναι παρόν και το μέλλον όταν δεν έχει γίνει ακόμα παρόν, το παρελθόν και το μέλλον, δηλαδή, είναι ιδέες που συνέλαβα για να δώσω μια λογική υπόσταση στην ύπαρξή μου, αφού οι μόνες πραγματικότητες που βιώνω είναι το παρόν και ο θάνατος» Κατερίνα Αγγελάκη-Ρουκ, ο ‘Ανθρωπος:
-Δημήτρης Βίκτωρ, ο Χρόνος: «Ο μόνος αληθινός θεός είμαι εγώ! Εσύ νοιώθεις το θεϊκό μου χάδι. Αυτό που σου προκαλεί ευχαρίστηση και φθορά. Είμαι η απόλυτη εξουσία επάνω σου. Μέσα στον λαβύρινθό μου πλάστηκες μια απειροελάχιστη στιγμή. Οι αλλαγές επάνω σου συνεχείς μέσα από τη φθορά και τη δημιουργία των νέων κυττάρων σου. Η ταυτότητά σου καθορίζεται από τη συσσώρευση των εμπειριών σου και από όσες από αυτές μπόρεσες να συγκρατήσεις».
Πηγή: ΑΠΕ-ΜΠΕ